அழகான இருட்டு கறுப்பு வெளிச்சம்.

இந்த நவீன அறையில்…
அழகான இருட்டு
கறுப்பு வெளிச்சம்.
எவளையும் எவனையும்
சாப்பிடலாம்…
ஏப்பம் போகும்…
பசி தணிகிறதா..?

இக்காலையில்
சூரியனுக்கும்
சுக்கிலம் வடிகிறது
அதனால் தானோ…
இத்தனை குழந்தைகள்
முன் விலாசமில்லாமல்…

நேற்றிரவு…
எவனோ,
உட்கதவுப் பூட்டையும்
திறந்திருக்கிறான்…
பூட்டும் திறந்து கொடுத்திருக்கிறது.
நாம் கண்கள் திறந்து
தூங்கிக் கொண்டிருந்தோம்
கயிறுகளில்…

‘சிக்மன் ஃபுரைட்’
மெய் சொல்லியிருக்கிறான்.
“மனிதன் ஒரு பாலியல் பிராணி”
தீப்பந்தங்களின்றி வெளியேறும்(?)
இரண்டாம் ஜாமத்தில்
உண்மையாகிறது…

ஒன்று மட்டும் புரிகிறது,
‘டார்வின்’
பொய் சொல்லியிருக்கிறான்.
“பரிணாமம் வீழ்ச்சியடைகிறது”
மனிதன் குரங்காகிற(து)

இப்போது…
மற்றொன்றும் புரிகிறது!

முன்னால் பெரீய கதவு,
பெரீய பூட்டு,
ஆயினும் நுழையலாம்.
ஒரு கோமாளியின்
கல்லறையாய்
கற்புகளும் மாறிவிட்டன
சுற்றும் திறந்தே வைத்திருக்கிறார்கள்
நவீன பெண்கள்
மிக நல்லவர்கள்(?).

கவிஞர் இஸ்பஹான் சாப்தீன்
2010